Vantveer
Vantveer
  • Rein & Marjan
  • Rein & Caressa
  • Jan
  • Renny en Kevin
  • Joël
  • Tine
Browsing Category
Rein en Marjan
Rein en Marjan

Nieuwjaarswensen 2013

februari 26, 2014 by admin Geen reacties

Potterijstraat 110, Tienen , 16 januari 2013

Beste familie en vrienden,

Bedankt voor jullie steun, telefoontjes, bezoekjes, gebeden, kaartjes in het voorbije jaar,
Het geeft ons steeds nieuwe moed en kracht om dwars door het verdriet verder te gaan.

Veel zegen, gezondheid en vrede wensen we voor jullie allen in het nieuwe jaar 2013.

We zijn door de feestdagen heen geraakt en proberen nu ook om weer verder te doen.
Hoe het moet weten we niet zo goed, het is alsof je alles in het leven weer leren moet.
Hoe gaat het leven verder zonder onze Jan?
Hoe leef ik verder als papa of mama die een kind verloor door zelfdoding?
Hoe leven we verder als een gezin die ook een broer verloor?
Hoe kunnen we God blijven vertrouwen voor zijn liefdevolle zorg over ons?
Hoe zal het met ons gaan dit komende jaar?
Ik denk als we eerlijk zijn dat we het niet goed weten.
Waarschijnlijk dag voor dag en stap voor stap verder doen.
Veel rust om stil te staan bij de pijn en gemis en pauzes voor rouw en verdriet.
Gebed en tijd met God de Vader om vrede in ons hart en nieuwe kracht.
Familie en vrienden zoals jullie, die ons steunen en er voor ons willen zijn.

Hierbij nog een liedje dat ons helpt: http://www.youtube.com/watch?v=xoT3tmyk638
De Heer is onze Herder en Hij is alles wat we nodig hebben.
Hij zegent ons met nog heel veel ook, alleen komt dit midden in ons gemis, verdriet en pijn.

Hierna ook een gedicht (dat we kregen):

“Niet altijd Antwoord”

Niet altijd krijg je antwoord op je vragen.
Soms moet je tastend gaan in het duisternis.
Wat groot als je het dan aan God mag klagen
en weet dat alles in Zijn handen is…..

…. de raadsels die je maar niet kunt doorgronden,
Omdat je er de zin niet van verstaat,
de dagelijkse strijd in het verdriet en de pijn
je weg die telkens weer zo anders gaat.

Wat groot als je dan weet dat God zal zorgen,
Dat Hij je vasthoudt dwars door alles heen.
Dan is het goed, al blijft nog veel verborgen.
Met Hem ben je dus toch nooit alleen.

Op de onderstaande website vind je een film van de afscheidsdienst (via wachtwoord aanvragen), een ppt-film van de broers en zussen, de bedank-advertentie en het herinneringskaartje, wie wil kan nog kijken.

http://www.vantveer.be/jan/

Voor deze brief en foto’s, zie zelfde website: http://www.vantveer.be/rein-marjan/
Voor wie Facebook heeft, hier vind je veel reacties :
https://www.facebook.com/JanVantVeerGijWaartNeGroteMeneerWijGaanUMissen

 

Hoe het nu met ons gaat?

We zijn in één klap veranderd van een huis met (relatief) weinig zorgen in een huis vol met verdriet, pijn, zorgen, boosheid, depressie, eenzaamheid, gebrokenheid. Je herkent soms het gezin van vroeger niet meer. De enige die niet deelt in de rouw is onze hond, Salto. Joël mocht hem kiezen op zijn 16de verjaardag van 18 juni, een week na het overlijden van Jan.

De verdoving en de shock zijn nu steeds meer uitgewerkt. De werkelijkheid komt nu dikwijls hard en zowel verwacht als onverwacht uit de hoek. Jan is niet meer bij ons en zal in dit leven nooit meer bij ons terugkomen. In die zin zal ons leven en ons gezin ook nooit meer normaal zijn. Er is een blijvende leegte, zoals bij die ene boom in onze tuin, waar een zomerstorm plotseling een zware tak uitscheurde. De leegte van het gat is daar, maar de boom is er ook nog steeds. En hij blijft wel door leven.

Als ouders vooral, hebben we ook veel vragen die op ons af komen; waaronder; hoe heeft het zo mis kunnen gaan met Jan? We weten dat we op vele vragen geen antwoord zullen krijgen, maar proberen er toch over te spreken, hoewel soms met veel moeite en pijn. We gaan ongeveer één keer per maand naar het CPC, voor pastorale hulp van Dirk de Boer in ons rouwproces. Het is voor ons nu heel belangrijk om iemand te hebben, die voor ons bidt, naar ons luistert en ons stuurt om dit in de diepte te verwerken.

We gaan ook  eenmaal per maand naar een lotgenotengroep in Leuven, waar we andere ouders ontmoeten, die ook een kind verloren hebben door zelfdoding. In deze groep is er veel begrip voor elkaar, maar niet zoveel sturing om te helpen. Toch heeft dit voorlopig ook zijn rol in ons proces.

Verder lezen we boeken over verlies en rouw, we bekijken eens een dvd hierover en we beluisteren ook veel liedjes van christenen zoals:  Marcel en Lydia Zimmer en Reni en Elisa Krijgsman.  En de CD;” hoop in verdriet” van  Jef en Herlinde Devriese.

Ook doen we heel veel “niets”, maar wel zitten en mijmeren en zijn we erg moe. We hebben  soms ook weinig zin om iets te doen. En wat we dan toch doen, dat is met veel minder plezier dan vroeger. Marjan heeft al weer even gewerkt ( na 5 maanden) in de thuiszorg (halftijds), maar is voorlopig weer gestopt. De zorg voor de cliënten ging nog wel, maar de begeleiding en de houding van de leiding hierin was soms nog te moeilijk.  Zelf (Rein) ben ik af en toe weer begonnen met fitness te doen, maar soms stopte ik weer, want dan was ik weer te moe.( 2 x per week) Verder blijf ik sonderen voor de blaas, die niet werkt sinds november 2007. Sinds die tijd werk ik ook niet meer en heb invaliditeit meer dan 66%.  Binnenkort volgt een neurologische onderzoek voor de vermoeide voeten.

Renny (21 jr) is begin december 2012 bij Kevin (25 jr) gaan wonen, die een appartement gevonden had in Scherpenheuvel, ongeveer 20 km van Tienen. Ze zit in haar derde en laatste jaar (als het lukt) voor kleuterjuf en zal dan hopen we, gaan trouwen met Kevin. We zijn blij voor haar verdere stappen samen met Kevin. Ze heeft soms ook nog veel verdriet en pijn van het missen van haar broer Jan, maar hopelijk gaat het beter met iets meer afstand van het ouderlijk huis. Wel heeft ze ons als gezin met Joël en Tine uitgenodigd op tweede Kerstdag en dat was heel fijn.

Rein( 25 jr) is 25 augustus 2012 getrouwd met Caressa ( 20 jr) en ze gaan zich meer settelen in Londerzeel. Dat ligt ongeveer 60 km van Tienen. Rein werkt voor een ICT firma en gaat veel de baan op en Caressa studeert in Gent. Zit in haar tweede jaar voor leerkracht Engels en muziek. We denken dat er voor hen nog veel te verwerken is, omdat tijdens hun trouwen de rouw uiteraard wat opzij is gezet. Ze hebben ook vrienden nodig waar ze mee kunnen spreken over het gemis van Jan.

Wij doen dus thuis verder met Joël en Tine, die ons tegenhouden van “het lege nest syndroom”. Zij spreken niet zo gemakkelijk over Jan, maar missen hem wel en hebben ook hun verdriet en rouw. Soms kunnen ze naar iemand van het CLB op school, om toch wat te kunnen spreken met iemand anders. Joël (16 jr) zit in het vierde middelbaar , electro-mechanica. Tine (15 jr) ook in haar vierde jaar, economie-wiskunde. Ze gaan op de fiets hier in Tienen naar school. Ze gaan beiden naar de scouts  hier in Tienen op zaterdagmiddag en Joël volgt nog circuslessen en leert gitaarspelen.

In onze Tiense Evangelische Kerk (gesticht in sept 2010, nu rond 35 bezoekers) is iedereen ook wel aangeslagen, maar toch gaan ze door in geloof. Omringende Kerken hebben ons ook geholpen, ieder op zijn manier. We hadden ook een gezegende Kerstviering waar iedereen aan meewerkte en daarna een liefdemaal. Je proefde de overvloed aan eten en aan liefde. Er is ook nog veel te doen in de kerk, (http://tienseevangelischekerk.org/) ,waar we verantwoordelijk zijn en in de stad, die we bereiken willen. Er zijn ook twee jongeren, Matt (Australië) en Thomas (Duitsland) van OM in onze stad gaan wonen, die voor twee jaar TEK en OM-België willen helpen. Ze hebben een appartement op de Veemarkt, in het hartje van Tienen, waar ook de jongeren elkaar ontmoeten.

Ons huis heeft nog behoefte aan een badkamer, aparte toilet, zolder en tuin afwerkingen maar deze verbouwingen zijn volledig gestopt. We gaan nog zien hoe we dit toch kunnen afwerken. We weten vaak niet wat we eerst of laatst willen doen, maar denken toch dat bidden het belangrijkst zal blijven. Ook Jan zijn kamer ligt nog ongeveer zoals het was. We hebben wel een tuinhuisje gezet in de tuin, waar we spullen van Jan zullen plaatsen (binnenkort?) als herinnering. Dit is wat over blijft met de vraag hoe kunnen we Jan best herinneren? Zijn vrienden hebben ons wel een mooi boek cadeau gedaan met foto’s van Jan en hoe zij zich Jan herinneren, zeer waardevol voor ons. En vandaag heb ik een deel van de agenda van 2013 ingevuld met op 11 juni, Jan overleden één jaar geleden en zijn verjaardag op 16 september. Voorlopig komen bij het herinneren vooral tranen en verdriet naar boven. Maar toch ook geloof, hoop en liefde vanuit de Heer.

Vriendelijke Nieuwjaarsgroeten van: Rein en Marjan, Joël en Tine van ’t Veer. Altijd welkom.

Tel: 016.82.64.88  Rein 0485.074.174 en Marjan 0485.61.55 (marjannadegoede@hotmail.com)

Hier vind je nog een leuke powerpoint met wat foto’s: Nieuwjaarsbrief 2013

Share:
Reading time: 7 min
Rein en Marjan

Nieuwjaarswensen 2014

februari 18, 2014 by admin Geen reacties

Beste familie en vrienden,

Bedankt voor alle kerst- en nieuwjaarswensen in afgelopen tijd, het geeft ons steeds nieuwe moed en kracht om dwars door het verdriet verder te gaan.

We wensen jullie allen veel zegen, vrede en gezondheid in het nieuwe jaar 2014.

De feestdagen zijn weer voorbij en het is tijd om weer verder te gaan met ons leven. We nemen de draad wat beter op dan een jaar geleden. We zijn nog wel regelmatig moe en hebben ook nog veel slaap nodig, maar dat is niet zo erg. De concentratie is ook nog niet zo sterk, in ons gezin merken we dat we dikwijls niet zo goed naar elkaar luisteren. Maar we houden wel veel van elkaar en weten dat onze concentratie wat minder is. Toch begint er langzaam aan weer wat ruimte te komen voor andere dingen dan missen en verdriet. Gezin, kerk, werk, familie en vrienden zoals jullie. De Heer blijft onze Herder en Hij is alles wat we nodig hebben.
http://www.youtube.com/watch?v=4AJx8QQ8jNU
Hij blijft ons toch zegenen, alleen neemt dit ons verdriet niet weg.

Voorlopig zijn we gestopt met de begeleiding van het Centrum Pastorale Counseling te Leuven. Als we het nodig vinden, kunnen we altijd weer eens langskomen bij Dirk de Boer van het CPC. We gaan meestal wel éénmaal per maand naar een lotgenotengroep in Leuven, waar we andere ouders ontmoeten, die ook een kind verloren hebben door zelfdoding. In deze groep is er veel herkenning over situaties. Bijvoorbeeld geen foto willen ophangen van ons gezin waar Jan er niet meer opstaat. Of nog moeite hebben om het huis te versieren met de feestdagen.

We lezen nu ook  boeken over onze toekomst, de (nieuwe) hemel en de nieuwe aarde. Dit is een goede aanvulling om onze leegte te vullen over dit onderwerp. Zoals een schrijver aangaf dat het toch vreemd zou zijn als de mannen van de Nasa in hun ruimteveer bijvoorbeeld tegen elkaar zouden zeggen. We zijn nu wel op weg naar de maan, maar wie van ons heeft zich ooit verdiept in de maan? Voor ons dus de hoogste tijd om ons te verdiepen in de hemel, waar we naar toe gaan en waar we Jan ook terug zullen zien.

We hebben soms ook weer iets meer zin om iets aan te pakken. Bijvoorbeeld de kamer van Jan opruimen, maar ook de hal of de living en dergelijke. Het tuinhuis met herinneringen van Jan is vlak voor 11 juni 2013 nog afgewerkt samen met zijn vrienden. Veel is blijven liggen en wacht erop dat iemand eraan begint. Het geeft dan voldoening dat er toch iets gedaan is. Marjan is weer aan het werk in de thuiszorg (halftijds) en ze maakt daar van alles mee. Ze heeft nu wel gesolliciteerd voor een nieuw rusthuis (opening april 2014) hier in Tienen. Alleen weten we tot nu toe nog niet wat het beste zal zijn of wat Gods plan is. Dus gaat ze voor een verkennend gesprek. (Inmiddels is ze aangenomen, maar heeft ze nog niet beslist wat ze zal doen.)

Zelf (Rein) ben ik nog vrij onregelmatig weer begonnen met fitness te doen. Ook ben ik nu begonnen om onze toekomstige wc af te werken met tegels en schilderwerk. Daarna is de badkamer aan de beurt. In de nazomer zijn we ook begonnen met een zwemvijver aan te leggen in de tuin, een Fries zonder water blijft immers moeilijk. Inmiddels is deze vijver al voor 2/3 gevuld, mede omdat we al het regenwater van ons dak opvangen. De uitdaging is om dit water zuiver te houden door waterplanten en doorstroming. Salto zwemt er al in, ook in de winter, wij hopelijk in de zomer.

Eén keer per maand spreek ik in onze Tiense Evangelische Kerk en geef ik weer wat meer leiding en structuur aan dit werk. We zijn begonnen met groeikringen per thema; “zoals gastvrijheid” en “aanbidding”. Ons thema voor dit jaar is “groeien in genade”. http://www.youtube.com/watch?v=t5TbVgik6kw

Verder gaan we aansluiten bij de Evangelische Alliantie Vlaanderen en starten we met de rechtsvorm “vzw” (vereniging zonder winstoogmerk). Matt en Femke zijn afgelopen zomer in Australië getrouwd en helpen ons samen met Thomas in het jongerenwerk van onze kerk en onze stad. Ze zijn komen wonen in onze straat, vlakbij ons! Thomas woont nog in hetzelfde appartement met nog twee christen jongens. (http://tienseevangelischekerk.org/).

Nu pas vorige week is er in een andere straat vlakbij ons iets ergs gebeurd. Een bejaard echtpaar is daar vermoord. We weten niet veel details, alles is nog in onderzoek, maar echt shockerend. Ook is er in onze stad in december een man doodgeslagen in een café op de veemarkt. We vinden onze omgeving heel duister. Begin dit jaar heb ik een tekst ontvangen van Mt 4:16, die zegt dat er licht komt voor hen die in duisternis zitten en in de schaduw van de dood. Dit licht is Jezus, die de dood persoonlijk verslagen heeft. Deze waarheden blijven we proclameren, totdat we dit zien.
http://www.youtube.com/watch?v=x7j4kr3PfCU

(Inmiddels heeft een buurvrouw van dit echtpaar gevraagd om een bezinningsmoment te organiseren voor hun straat.) Hoewel ik dus thuis ben met invaliditeit en mijn gezondheid niet optimaal is, heb ik nog ongelooflijk veel te doen. De kunst is dus ook om te delegeren en hulp te vragen en te organiseren. Ook een uitdaging is om van alles te realiseren en toch tijd te hebben voor vrouw en kinderen en de Heer. Dit is altijd leren, steeds een leerling blijven van Jezus.

Renny (22 jr) is nu klaar als kleuterjuf en heeft tijdelijk werk op verschillende plaatsen. Nu in Landen, dichtbij Tienen en dan woont ze door de week bij ons thuis. Haar vriend Kevin werkt bij een bank. Ze doen het goed samen en ontdekken meer over God.

Rein( 26 jr) en Caressa ( 21 jr) voelen zich goed thuis in Londerzeel. Rein werkt voor een ICT firma en gaat veel de baan op en Caressa studeert in Gent, in haar laatste jaar voor leerkracht Engels en muziek. Als Caressa klaar is overwegen ze nog naar een bijbelschool (10 maand) in Denemarken te gaan over aanbidding in de Kerk.

Wij gaan verder met Joël en Tine. Tine is sinds januari naar menswetenschappen gegaan in haar  5de secundair (middelbaar)onderwijs. Joël doet verder in het 5de technisch secundair. Ze hebben beide nog anderhalf jaar te doen en daarna hogeschool waarschijnlijk. Ze hebben gelukkig een sterke band en gaan beide ook nog naar de scouts. Om te geloven is het voor hen niet gemakkelijk, want op school staan ze hierin meestal alleen. Er is ook veel druk om mee te doen met hun vrienden en verschillende fuiven. We zijn blij dat ze meegaan naar de gemeente en hopen dat ze steeds meer zelf van God zullen ontdekken en kiezen voor Jezus.

Rein en Marjan, Joël en Tine van ’t Veer. Altijd welkom om te komen, bellen of mailen.
Tel: 016.82.64.88  Rein 0485.074.174 Marjan 0485.61.55.44 (marjannadegoede@hotmail.com)

Hieronder nog enkele website adressen:

http://www.vantveer.be/jan/

https://www.facebook.com/JanVantVeerGijWaartNeGroteMeneerWijGaanUMissen

Als iemand van jullie deze brief gelezen heeft en een sterke betrokkenheid ervaart, dan mag hij of zij daarover iets laten weten. We denken dat we nog steeds in Tienen moeten blijven en dat we nog veel zullen doen in Gods Koninkrijk. Tegelijk vinden we dit ook heel moeilijk en missen we onze familie en Friesland. Alleen reageren is voldoende, we zullen dan iets aan u, jou laten weten. Hoe het precies zal verder gaan weten we niet. We hebben alleen de indruk dat het weer tijd wordt om steun te ontvangen van een grotere groep mensen. Er staat in de toekomst nog iets te gebeuren waarvan we geen goed besef hebben van de impact. Alleen weten we dat het van groot belang is dat we een sterke achterhoede hebben, die ons zullen meedragen. Hier na zetten we nog een link naar een lied van Robin Mark, dat al iets ouder is, maar dat ook gaat over de toekomst van Tienen. Onze God is een God van leven en zijn specialiteit is om mensen te doen herleven. Revival in Belfast, waar zoveel bloed heeft gevloeid zelfs tussen “christenen” en herleving in Tienen, waar de dood zo dichtbij kwam?

http://www.youtube.com/watch?v=f4HeIXYqaSs

http://www.youtube.com/watch?v=UgukTjyCMX8

Sinds 1985 uit Friesland vertrokken en via Leuven, Nossegem en Tervuren  sinds 2003 gaan wonen in het droge Tienen.

1 2 3 4 5

Genesis 9 (uit de bijbel)

 1 Toen zegende God Noach en zijn zonen, hij zei tegen hen: ‘Wees vruchtbaar en word talrijk en bevolk de aarde. 2 De dieren die in het wild leven, de vogels van de hemel, de dieren die op de aardbodem rondkruipen en de vissen van de zee zullen ontzag en angst voor jullie voelen – ze zijn in jullie macht. 3 Alles wat leeft en beweegt zal jullie tot voedsel dienen; dit alles geef ik je, zoals ik je ook de planten heb gegeven. 4 Maar vlees waarin nog leven is, waar nog bloed in zit, mag je niet eten. 5 En ik zal genoegdoening eisen wanneer jullie eigen bloed, waarin je levenskracht schuilt, wordt vergoten; ik eis daarvoor genoegdoening van mens en dier. Van iedereen die zijn medemens doodt, eis ik genoegdoening. 6 Wie bloed van mensen vergiet, diens bloed wordt door mensen vergoten, want God heeft de mens als zijn evenbeeld gemaakt. 7 Wees vruchtbaar en word talrijk, bevolk de hele aarde.’

8 Ook zei God tegen Noach en zijn zonen: 9 ‘Hierbij sluit ik een verbond met jullie en met je nakomelingen, 10 en met alle levende wezens die bij jullie zijn: vogels, vee en wilde dieren, met alles wat uit de ark is gekomen, alle dieren op aarde.11 Deze belofte doe ik jullie: nooit weer zal alles wat leeft door het water van een vloed worden uitgeroeid, nooit weer zal er een zondvloed komen om de aarde te vernietigen. 12 En dit,’ zei God, ‘zal voor alle komende generaties het teken zijn van het verbond tussen mij en jullie en alle levende wezens bij jullie: 13 ik plaats mijn boog in de wolken; die zal het teken zijn van het verbond tussen mij en de aarde. 14 Wanneer ik wolken samendrijf boven de aarde en in die wolken de boog zichtbaar wordt, 15 zal ik denken aan mijn verbond met jullie en met al wat leeft, en nooit weer zal het water aanzwellen tot een vloed die alles en iedereen vernietigt. 16 Als ik de boog in de wolken zie verschijnen, zal ik denken aan het eeuwigdurende verbond tussen God en al wat op aarde leeft. 17 Dit,’ zei God tegen Noach, ‘is het teken van het verbond dat ik met alle levende wezens op aarde gesloten heb.

Hier rust het stoffelijk deel van onze Jan , op de begraafplaats te Tienen

Jan, hoe is het mogelijk, we staan nog verdwaasd bij je graf.

6

Jan, een blijvende herinnering gemaakt aan jou, voor ons en vele anderen.

778

Jan, je leven was vol van zwier en zwaai en groeien en bloeien.

9

Jan, de dood heeft niet gewonnen, Jezus is licht uit de hemel, ook voor jou.

10

Share:
Reading time: 9 min

© 2019 copyright VANTVEER.be // All rights reserved